Aradan Bir Ay Geçmişken...

Evet Houston'a taşınalı bir aydan fazla zaman oldu. İşten ayrılalı da neredeyse iki ay. Bugün, bir pazar öğleden sonrasında, Belçikalı bir arkadaşımızın barbekü temalı doğum gününde birçok ülkeden insanla sağdan soldan, ondan bundan ve öte beri hakkında muhabbet ederken aslında ne kadar az zamanda ne kadar çok şeyin değiştiğini fark ettim.

• Şu anda bir doktora öğrencisiyim, pazartesi sabahı saat 8'de kart okutmam gerekmiyor. Ama bu akşam deli gibi çalışarak doktora süremi azaltmak ve kendimi mümkün mertebe her türlü yatırımı yapmak benim elimde. 
• Çalıştığım süre boyunca biriktirdiğim bütün parayı yavaş yavaş ve kıtır kıtır yemekle beraber (aslında ailemden yardım almadım desen yalan olur :) ), burada yaptığım bazı şeyleri Türkiye'de para versem yapamazdım. Bakınız:
• Günde en az 3 saat İngilizce konuşmak.
• Günün büyük çoğunluğunda birçok ulustan gelen insanlarla öyle ya da böyle muhabbet etmek. 
• Pekçok farklı ulusun yemeğini ucuza tatmak
• Ucuza benzin almak (eskiden rafineride çalışmama rağmen)
• Koca koca Amerikan arabalarını, tüketimini fazla düşünmeden satın alabilmek (eh çünkü hala araba almadım)
• Amerika'da yaşamak.
• Çok iyi dostlarımdan çok ama çok uzaklaştım. Çoğu ile hala bir şekilde konuşuyorum. Ailem ile artık büyük ihtimal yılda 2-3 kere görüşebileceğim. O da toplamda 1 aydan az olacak. Ama burada tanıştığım insanları ve kendimi içine isteyerek soktuğum yeniliği heralde Türkiye'de kalsaydım bulamazdım.
• Hayatımda yürümek yer kaybederken, araba ve bisiklet daha geniş yer kazanmaya başladı. Houston'da mesafeler daha uzun olduğu için yürüyerek bir yere varmak eninde sonunda rafa kalkıyor.
• Gün içinde iki ayrı mevsimi hala yaşayabiliyoruz: ofisler hep çok soğuk, dışarısı hala sıcak.
• Eskiden hafta sonu yelkene gidebiliyordum, şimdi çok kolay değil. Onu bırak, 4 haftadır ilk defa dün denizi gördüm.

Evey hayatım değişti. Şu an itibari ile geri dönmeyi planlamadığıma göre heralde geldiğim yerden ve hayatımın gidişatından, gelmemiş olsaydım yaşayacağım geleceğe göre daha memnunum. İnsan kendini zorladığı sürece gelişiyor ve ben de tekrar yeni bir şey yaşamanın getirdiği heyecanı, zorluğu, mutluluğu ve stresi yaşıyorum. Şimdilik pişman mıyım? Hayır. Değişmesi gereken şeyler var mı? Kesinlikle.